Systemy suchej zabudowy już od około stu lat są wykorzystywane w budownictwie. Płyty karton gips zaczęły zyskiwać popularność po II wojnie światowej w USA.

Łatwość samodzielnej obróbki i niski koszt materiału sprawiły, że sucha zabudowa jest obecnie stosowana na całym świecie. W tym artykule opiszę podstawowe rodzaje systemów suchej zabudowy.

Okładziny ścienne

Warstwa płyt karton-gips to błyskawiczny sposób na idealnie prostą i równą ścianę. Okładziny z płyt mogą być kotwione do murów bądź wolnostojące. W pierwszym przypadku należy przykręcić profile stalowe do ściany, tak aby utworzyły ruszt pod opłytowanie. Przestrzeń pomiędzy murem, a płytą można wypełnić wełną mineralną, dzięki czemu uzyskamy dodatkową izolację akustyczną oraz termiczną. Płyty po przykręceniu należy zaszpachlować, aby uzyskać gładką powierzchnię całej ściany. W przypadku okładzin wolnostojących powstają tzw. przedścianki. Tutaj także wykonywana jest konstrukcja nośna z profili stalowych. Nie ma ona jednak bezpośredniego połączenia z powierzchnią ściany. Wykańczanie obu rodzajów okładzin jest analogiczne.

Sufity podwieszane i zabudowa poddaszy

Podobna konstrukcja, jak w przypadku zwykłej ściany możne powstać też na skośnej powierzchni poddasza. W takich pomieszczeniach zwykle stosuje się suchą zabudowę także na ścianach oraz na suficie. Sufity podwieszane mogą być wykonywane w kilku różnych technikach (jednopoziomowe lub dwupoziomowe). Warto tutaj zauważyć, że konstrukcja wymaga zastosowania specjalnych elementów mocujących do stropu oraz profili sufitowych. Zależnie od wybranego systemu profile sufitowe są ułożone równolegle względem siebie lub też krzyżują się. (https://www.siniat.pl/pl-pl/centrum-wiedzy/kategorie-produktowe-i-systemowe/profile-stalowe)

Ścianki działowe

Konstrukcję z płyt karton gips można też wykorzystać do dzielenia pomieszczeń na mniejsze. W tym przypadku konieczne jest przygotowanie stelaża z profili stalowych, który będzie przykręcony do podłogi, ścian oraz sufitu. Następnie montuje się pionowo profile nośne, do których przykręcane są płyty. Po wykonaniu opłytowania z jednej strony, wolną przestrzeń należy wypełnić materiałem izolacyjnym np. wełną mineralną. Następnie można przykręcić płyty z drugiej strony. Warto zauważyć, że w ściance działowej można wykonywać otwory np. na drzwi, jednak wymaga to zastosowania dodatkowych profili ościeżnicowych.